Η γλιστρίδα είναι ένα… ευεργετικό ζιζάνιο. Παλιότερα χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά στη διατροφή στις αγροτικές περιοχές και όχι μόνο. Έχει ιδιαίτερη γεύση είναι πολύ ωφέλιμη και έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Το αστείο είναι ότι όταν σε έναν οργανισμό υπάρχει έλλειψη Ω3 οι ειδικοί συστήνουν συμπληρώματα ή παχιά ψάρια, ενώ η απλή και ταπεινή γλυστρίδα «τα έχει όλα και συμφέρει» που έλεγε και μια παλιά διαφήμιση. Δυστυχώς είναι ένα από τα παραμελημένα φυτά της ελληνικής υπαίθρου παρά το γεγονός ότι έχει υψηλή διατροφική αξία.
Είναι δύσκολο να την πετύχεις ακόμα και στη λαϊκή.
Όπως υπογραμμίζει ο γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Χανίων κ. χρήση της γλιστρίδας ως θεραπευτικό φυτό στην Ευρώπη, το Ιράν και την Ινδία, έχει ιστορία τουλάχιστον 2.000 ετών και πιθανότατα καταναλωνόταν ως λαχανικό πολλά χρόνια πριν.
Στην αρχαία Ρώμη η γλιστρίδα χρησιμοποιείτο για θεραπεία των πονοκεφάλων και της δυσεντερίας, των σκωλήκων των εντέρων και των δαγκωμάτων από σαύρες. Βέβαια τότε δεν γνώριζαν ότι είναι πλούσιο σε ω3 λιπαρά οξέα και σε αντιοξειδωτικά απαραίτητα για την υγειά.
Η γλιστρίδα θεωρείτο από παλαιά σαν πολύτιμο φυτό για τη θεραπεία των προβλημάτων του ουροποιητικού και του πεπτικού συστήματος. Ανοίγει την όρεξη και έχει επουλωτικές ιδιότητες. Η διουρητική δράση της χρησιμεύει σαν ανακούφιση των ασθενειών της ουροδόχου κύστης, για παράδειγμα στη δυσκολία κατά την ούρηση.
Οι γλυχρασματογενείς ιδιότητες του φυτού το καθιστούν επίσης καταπραϋντικό γιατρικό για τα γαστρεντερικά προβλήματα όπως ηδυσεντερία και η διάρροια. Παλαιά στην Κρήτη καταναλώνεται ωμή με ξίδι και ήταν δροσιστική και δημοφιλής.
Απαλλάσσει το συκώτι από υπεραιμία γι’ αυτό λέγανε «γλιστρίδα και νερό συκώτι δροσερό». Επίσης, παλαιά στην Κρήτη τη συνιστούσαν στους πάσχοντες από αιμορροΐδες. Κοπανισμένη επιτίθεται σε εγκαύματα. Για κάποιον που είναι αθυρόστομος και φλύαρος οι Κρητικοί λένε «Γλιστρίδα ’φαγες και γλιστρά το στόμα σου;». Ως γνωστό η βιταμίνη Ε και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέαπροστατεύουν πιθανώς από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τις φλεγμονώδεις παθήσεις”.
Όταν είναι προϊόν βιολογικής γεωργίας τότε η γευστική και η θεραπευτική της αξία γίνεται μεγαλύτερη. Πολλοί καλλιεργητές όταν την ξεριζώνουν από τις καλλιέργειές του δεν την πετάνε αλλά την πουλάνε για την λαϊκή. Είναι από τα ήπια μορφής ζιζάνια. Ο κόσμος μαθαίνει και αρχίζει να την χρησιμοποιεί σε σαλάτες.
Σύμφωνα με τη διδάκτορα Ιατρικής και πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής Διατροφής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ κας Άρτεμης Σιμοπούλου η μεγάλη περιεκτικότητα σε ωμέγα 3-λιπαρά οξέα, κάνει τη γλυστρίδα ιδιαίτερα ωφέλιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Όπως επισημαίνει η κα Σιμοπούλου στα γραπτά της “οι παραδοσιακές κοινωνίες τη χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύουν πολλά από τα προβλήματα υγείας που σήμερα καταπολεμούνται από τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 και στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι φλεγμονές, τα προβλήματα στην καρδιά, οι στομαχικές διαταραχές, ο πόνος και ο πυρετός. Παραδείγματος χάρη, ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, σύστηνε τη γλιστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αφτιά, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία…
Η γλιστρίδα είναι γεμάτη από ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Εκατό γραμμάριά της περιέχουν 400 χιλιοστογραμμάρια ωμέγα-3, του φυτικού λιπαρού οξέος που συναντάται στο φυτικό βασίλειο και ονομάζεται άλφα-λινολενικό ή LΝΑ – περιέχει δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ωμέγα-3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Και επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Μια μερίδα γλιστρίδας καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη Ε και παρέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Ο, Β-καροτένιου και γλουταθειόνης. Συνειδητοποίησα ακόμα ότι οι ανακαλύψεις μου με οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως τόσο η γλιστρίδα όσο και άλλα παρόμοια άγρια φυτά θα πρέπει να συνεισέφεραν ένα σημαντικό ποσοστό LΝΑ και αντιοξειδωτικών στο διαιτολόγιο των πρώτων ανθρώπων”.
Και επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Μια μερίδα γλιστρίδας καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη Ε και παρέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Ο, Β-καροτένιου και γλουταθειόνης. Συνειδητοποίησα ακόμα ότι οι ανακαλύψεις μου με οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως τόσο η γλιστρίδα όσο και άλλα παρόμοια άγρια φυτά θα πρέπει να συνεισέφεραν ένα σημαντικό ποσοστό LΝΑ και αντιοξειδωτικών στο διαιτολόγιο των πρώτων ανθρώπων”.
Οι βιταμίνες που περιέχονται στην γλιστρίδα.
Βιταμίνη Α: Τα ψάρια και το μουρουνέλαιο αποτελούν μεγάλες πηγές. Βοηθάει την όραση και κάνει καλό στο δέρμα.
Βιταμίνη Α: Τα ψάρια και το μουρουνέλαιο αποτελούν μεγάλες πηγές. Βοηθάει την όραση και κάνει καλό στο δέρμα.
Βιταμίνη Β: Αναπλάθει την επιδερμίδα, τα νύχια και βοηθάει στην μείωση του στρες.
Βιταμίνη C: Η πιο γνωστή από τις βιταμίνες, η βιταμίνη c, Βοηθάει και προστατεύει τον οργανισμό από ιώσεις και γρίπη.
Βιταμίνη D: Ευεργετική για τα κόκαλα, χρησιμοποιείτε κατά κόρον για την πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Βιταμίνη Ε: Η βιταμίνη αυτή είναι της γονιμότητας και της ομορφιάς.
Βιταμίνη F: Η βιταμίνη αυτή είναι τα γνωστά σε όλους ακόρεστα λιπαρά οξέα και είναι ευεργετική για τον οργανισμό μας.
Βιταμίνη Κ: Είναι σημαντική για τα οστά και για τις αιμορραγικές καταστάσεις, βρίσκεται στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά.
Βιταμίνη P: Ενισχύει τη δράση της βιταμίνης C και έχει πολλές ωφέλιμες ιδιότητες για τον οργανισμό μας.
Πηγη: agrocrete.gr
